zaterdag 24 oktober 2009

Kill Chika

Soleine was afgelopen vrijdag jarig. Het is nu zondag en we hebben zojuist drie feestjes achter de rug. Niet slecht voor een vijf-jarige. Het eerste feestje was op school, daar mocht ze zelf-gemaakte cakejes trakteren. Op elke cakeje zaten groene bloemblaadjes die door de hitte waren uitgelopen. Het resultaat was dat alle kids met groene neuzen naar huis gingen. Daarna was er het feestje thuis met acht vriendinnen allemaal gekleed in bloemenjurkjes met frangipangi in hun haar, op zoek naar rode bloemetjes verstopt in het open terrein achter ons huis, ter ere van koningin Dahlia Sunflower. Het laatste feestje was gisteren, tijdens de hash, alwaar twaalf hash kids zich tegoed deden aan een heuse piñata. Een wat?

Ik zal het uitleggen. Hoewel Belize een voormalig Britse kolonie is en dus Engelstalig, zijn de Latijns-Amerikaanse invloeden hier talloos. Niet verwonderlijk natuurlijk, Belize wordt omringd door Spaanstalige landen. Eén van die Latijns-Amerikaanse tradities is de piñata. Een piñata is een soort pop van papier maché; het kan een prinses zijn, of een vrachtwagen, een konijn of Dora de Ontdekker (heel populair hier), die je aan het plafond hangt. Voor Soleine had ik een grappig kuikentje met blauwe bloemen in haar haar gekocht, Schattig denk je misschien, maar dit is slechts het eerste onderdeel van de pinata. Het tweede onderdeel is een stok, waarvoor ik onze bezemsteel gebruikt heb die toevallig afgelopen week er de brui aan had gegeven. En wat doen die kinderen met een stok en een schattig geel kuikentje? Ze slaan haar verrot, hakken een gat in haar hoofd, prikken de bezemsteel in haar ogen, meppen de tedere kuikenpootjes kapot en ga zo maar door, totdat...er snoepjes uitvallen. Want dat is de truuk. Een pinata is een soort kauwgumballenmachine maar dan zonder muntjes.
En zo gebeurde het. Gisteren stonden twaalf kids met onze bezemsteel te rammen op schattige gele Chika. En ze ramden...en ramden....en ramden...totdat...niks. Na 85 meppen vroeg één van de moeders of ik misschien vergeten was om er snoepjes in te doen? Parrdon? Oh my God... Ik dacht dat ik dat ding kant en klaar gekocht had. Dus niet. ..blijkbaar heeft elke pinata een gaatje in haar hoofd waar je zelf het snoepgoed in moet doen. Wist ik veel. Je had de gezichtjes van de kinderen moeten zien! Zoiets als tien Sinterklaasliedjes zingen om vervolgens een lege zak aan te treffen. Oh de schaamte...Vandaar dat ik nu in het vliegtuig met als bestemming Parijs zit!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten