Gasten en verse vis

We hebben bezoek! Ik vind het altijd super als mensen de moeite nemen eens een kijkje te nemen in ons nieuwe land. Ik realiseer me dat het niet voor iedereen weggelegd is om je leven even achter te laten en in een vliegtuig te springen, zoals wij gegereld zelf doen. Zeker niet als het een reis van 2 dagen en 3 vliegtuigen is. Dus ik was heel blij toen mijn zwager met zijn vrouw en dochter aankwamen in Belize.

Ze kwamen bepakt met maar liefst zes koffers vol kinderschoenen, Belgische chocolade en leverpastij. Echt waar, minstens 10 kilo aan Leonidas bonbons zijn hier de grens overgesmokkeld. In ruil daarvoor hebben ze zeker 10 liter Hot Mama’s pikante saus geexporteerd voor vrienden in Belgie. Mooi staaltje Fair Trade, nietwaar?

Wat altijd leuk is met gasten is om het land te verkennen. Het is nou eenmaal zo dat de bewoners van een land het het slechtste kennen. Immers, hoeveel Fransen hebben de eifeltoren bestegen? Hoeveel Nederlanders hebben de bloemenpracht in de Keukenhof bewonderd, of de Nachtwacht van Rembrandt? Hoeveel Amerikanen zijn de Grand Canyon afgedaald, of hebben Empire State Building beklommen? Juist!

Gedurende drie weken hebben we Belize ontdekt. Enge junglepaadjes gehiked, eindigend in koel blauwe waterpoelen in de rotsen, de Lamanay Maya tempels beklommen voor een verbijsterend 360 graden uitzicht en geluierd in de hangmat op het strand van Placencia.

Belize is in één woord: schitterend.

Hoe leuk het ook is om gasten te ontvangen, ‘k ben ook altijd stiekem weer blij als ze weg gaan. Ken je het Nederlandse gezegde: verse vis en gasten, wat hebben ze gemeen? Ze blijven beide maar drie dagen goed, dan gaan ze stinken. Oho, wat een onaardig spreekwoord. Neem het niet persoonlijk hoor, gasten zijn bij ons van harte welkom! Maar dan wel volgens het Nederlandse concept van gastVRIJHEID. Ga je eigen gang, zolang je niet verwacht dat ik je ontbijt ga maken of je het hele land doorsleep, mag je rustig drie weken blijven!